गुंजारव

कधी हसणे, कधी रडणे जगी चुकले न कोणाला
कटू हे सत्य काही पण जगी पटले न कोणाला

किती उध्वस्त झाले जीवघेण्या क्रूर जगण्याने
लढा हा एकतर्फी अन् शरण चुकले न कोणाला

शिकवली रीत जगण्याची भिकारी पुण्यश्लोकांनी
इथे सद्वर्तनाने लाभले इमले न कोणाला

असे हव्यास कायेला किती कायेस भिडण्याचा
कसे दुःखास भोगावे कधी कळले न कोणाला

गुलाबी घालुनी कोडे निजाया गडकरी गेले
परी पोटातल्या आगीपुढे सुटले न कोणाला

असो बुद्धी, असो मेहनत, असो निष्ठा, असो अब्रू
कितीही काय कामाचे अगर विकले न कोणाला

कुणाला प्रश्न 'कोहम्?' हा कुठे हल्ली इथे पडतो
भुकेला तत्त्वज्ञानाचे धडे पुरले न कोणाला

करत उच्चारवाने घोषणा विक्षिप्त मुक्तीच्या
स्वतःला आजवर जे जे विकू शकले न कोणाला

किती सेवून गेले भृंग गोडी काव्यसुमनांची
तुझ्या शब्दांतले काटे कसे खुपले न कोणाला ?