तिचे श्वास देतात ग्वाही
तिचे मौनही अर्थवाही
सुरा की सुरी मत्त डोळे ?
नशाही, जखम काळजाही
कधी भान हरपून बिलगे
कधी लाजणे अंत पाही
कसे थोपवू मी स्वत:ला ?
घडी मीलनाची प्रवाही
चितारी तिची शब्दचित्रें
असे लेखणी मर्मग्राही
Labels: गझल
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)