इतका अधीर होऊ नकोस
न्यायासाठी, सूडासाठी
मनाच्या जखमा भरण्यासाठी
तेराच तर वर्षे झाली आहेत
दळू दे अजून काही काळ
आंधळ्या न्यायदेवतेला
शिल्लक असावीत अजून काही
कुत्री पीठ खायची
स्फोटांचे एव्हढे मनावर घेऊ नकोस
ते होतच असतात
माणसे मरतच असतात
मरण्यासाठीच जन्माला येतात
पण आत्मा अमर असतो
अनादी , अनंत असतो
वेळच वेळ असतो त्याच्याकडे
म्हणून...
मेलेल्यांसाठी गळे काढू नकोस
इतका अधीर होऊ नकोस
Labels: गझल
1 Comment:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No wonder your romantic poems have a dream-like quality, taking the reader on a journey to a beautiful, magical world.