सरले कवित्व तेव्हा भेटावयास आले
जे शब्द पांगलेले, ते सांत्वनास आले
चिरयौवना, चिरायू, स्वैरांगना तरी का
स्मितहास्य अप्सरेच्या ओठी उदास आले ?
वाटे हवेहवेसे ते सर्व लाभल्यावर
का फोल संचिताचे मज प्रत्ययास आले ?
त्या सावळ्या तनूची सुरभि वसंतकाली
बहरून गंध जैसे नीलोत्पलास आले
आभार अक्षरांचे, ऋण शब्दसंचयाचे
अवकाश कल्पनांचे बुजवावयास आले
आजन्म अक्षरांची केल्यावरी मशागत
कवितेत अर्थ काही अर्थांतरास आले
जे शब्द पांगलेले, ते सांत्वनास आले
चिरयौवना, चिरायू, स्वैरांगना तरी का
स्मितहास्य अप्सरेच्या ओठी उदास आले ?
वाटे हवेहवेसे ते सर्व लाभल्यावर
का फोल संचिताचे मज प्रत्ययास आले ?
त्या सावळ्या तनूची सुरभि वसंतकाली
बहरून गंध जैसे नीलोत्पलास आले
आभार अक्षरांचे, ऋण शब्दसंचयाचे
अवकाश कल्पनांचे बुजवावयास आले
आजन्म अक्षरांची केल्यावरी मशागत
कवितेत अर्थ काही अर्थांतरास आले
Labels: ghazal, Marathi ghazal, गझल, मराठी गझल
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)