गुंजारव

हव्यात जाणिवा जरा, मनात चेतना हवी
जुळे न गीत त्याविना, उरात वेदना हवी

अनंगरंगही दिसो, दिसोत केशरी छटा
अधीर वासना हवी, प्रशांत साधना हवी

निमग्न लोकरंजनार्थ शब्दमाधवी हवी
हवेत शब्द तीक्ष्णही, विचार-चालना हवी

अभंग, भारुडे, स्तवन, कथा, पुराण रोजचे
कधी तरी डफावरील थाप सज्जना हवी

भुकेजले जळे उदर, जळे भुके शरीरही
कशास पेटवून मन अजून यातना हवी ?

जगात दु:ख केव्हढे बघेनही, द्रवेनही
बघायला नजर मला, तुझी, दयाघना, हवी

असोत बंद दार, तावदान, कान, नेत्रही
शिरावयास फक्त एक फट प्रभंजना हवी

पणास काव्य लावता स्वत:च लागलास तू
अजून जीवनात ह्या किती विटंबना हवी ?

कुळात जन्म घेतलास कोणत्या, मिलिंद, तू ?
न जानवे, शिखा इथे; कवीस कल्पना हवी