Blogger Template by Blogcrowds.

पडदा

अनोळखी डोळ्यांनी मजला पाहून गेली
जुन्या चुकांची पुनरावृत्ती टाळून गेली

दिला न परिचय, ना विस्कटला कोरा चेहरा
घडी नव्या आयुष्याची सांभाळून गेली

कशास संवादांना आता देऊ उजाळा ?
अखेरच्या अंकावर पडदा पाडून गेली

अमोघ खच बाणांचा हृदयी येऊन पडला
कमान भुवयांची किंचित उंचावून गेली

मिलिंद, रसपानाची द्यावी सोडून आशा
फुले उमलली प्रीतीची, कोमेजून गेली...

2 Comments:

  1. Anonymous said...
    realy nice and good one
    true in my case

    --
    tdk
    Anonymous said...
    mast aahe...!

Post a Comment



Newer Post Older Post Home