Posted by
Milind Phanse
at
Thursday, November 02, 2006
कोण ऐके पुकार आसवांची ?
व्यर्थ वाहेल धार आसवांची
आज झालेत कर्जमुक्त डोळ
फेडली मी उधार आसवांची
पुष्पशय्या दिली तिला निजाया
अन स्वत:ला पथार आसवांची
चित्र आहे अपूर्ण प्रीतिचे हे
रेष गाली चितार आसवांची
झेलली मी अमोघ सर्व शस्त्रे
विंधते पण पहार आसवांची
रूप, यौवन, अदा ठरे निकामी
फक्त उरली मदार आसवांची
( ह्या शेरातील आणि त्यावरील शेरातील विचार साधारणपणे सारखेच आहेत. पण आधीचा शेर पुरुषाच्या व हा स्त्रीच्या दृष्टिकोनातून आहे.)
हे अनाहूत नेहमीच येती
रीत थोडी सुधार आसवांची
आठवांच्या, मिलिंद, तू सरींने
आज तृष्णा निवार आसवांची
Labels: गझल
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)