तुझी, माझी, जगाची ही कथा आहे
सुखाचा शोध सर्वांचा वृथा आहे
कटाक्षांना चुकवणे शक्य होते पण
जगी घायाळ होण्याची प्रथा आहे
कुणावर आळ घेऊ स्वप्नभंगाचा?
सभोवारी स्वकीयांचा जथा आहे
मनीषांनी कसे चौखूर उधळावे?
सवय चिखलात रुतण्याची रथा आहे
पुराणातील वांगी शोभते तेथे
खलांची हार ही भाकडकथा आहे
तुझे सौभाग्य मज तिसरा नसे डोळा
उरी माझ्या तुझा शर, मन्मथा, आहे
अढळ विश्वास आहे, 'भृंग', प्रेमावर
परी नशिबावरी थोडी तथा आहे
सुखाचा शोध सर्वांचा वृथा आहे
कटाक्षांना चुकवणे शक्य होते पण
जगी घायाळ होण्याची प्रथा आहे
कुणावर आळ घेऊ स्वप्नभंगाचा?
सभोवारी स्वकीयांचा जथा आहे
मनीषांनी कसे चौखूर उधळावे?
सवय चिखलात रुतण्याची रथा आहे
पुराणातील वांगी शोभते तेथे
खलांची हार ही भाकडकथा आहे
तुझे सौभाग्य मज तिसरा नसे डोळा
उरी माझ्या तुझा शर, मन्मथा, आहे
अढळ विश्वास आहे, 'भृंग', प्रेमावर
परी नशिबावरी थोडी तथा आहे
Labels: ghazal, Marathi ghazal, गझल, मराठी गझल
1 Comment:
-
- Anonymous said...
29/6/12 3:07 pmसौभाग्य लक्षण कोण ते जाणेल, भिरभिर फिरे न जाइ वङभागि। किट न संचरे भाव अभेद, यमाच्या दारी असे अभागी।
Subscribe to:
Post Comments (Atom)