"तुझ्यासारखे तुझ्याप्रमाणे इथे न कोणी" ही जमीन सुचवल्याबद्दल व गझलेची इस्लाह (दुरुस्ती) केल्याबद्दल श्रीयुत चित्तरंजन भट यांचा मी ऋणी आहे.
तुझ्यासारखे , तुझ्याप्रमाणे इथे न कोणी
तुझे आमच्यापरी दिवाणे इथे न कोणी
दुरावा नको, नकोच आता सलज्ज सबबी
पुरे, लाडके, तुझे बहाणे, इथे न कोणी
असे औटकाळ यौवनाची मिरासदारी
वसंतात का उगी रहाणे ? इथे न कोणी !
नवा खेळ हा, नवीन अनुभव मिळून घेऊ
मध्ये रोखण्या जुने-पुराणे इथे न कोणी
फुलू देत बेलगाम ज्वाळा तनामनाच्या
पुरे धुमसणे, विझून जाणे, इथे न कोणी !
निशा घालवू नकोस तू बोलण्यात वाया
किती घ्यायचे तरी उखाणे, इथे न कोणी !
बघायास तुज निरभ्र झाले अधीर डोळे
कशाला असे सचैल न्हाणे, इथे न कोणी
Labels: गझल, प्रेमकाव्य
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)